-
1 τροχάζω
τροχάζω, = τρέχω, laufen, rennen; τετραόροις ἵπποις τροχάζων Eur. Hel. 730; Her. 9, 66; Xen. Cyr. 2, 4, 3; Sp., wie Anacr. 28, 1; Babr. 50, 2; Lob. Phryn. p. 582; B. A. 114; τροχάζειν ἐν τοῖς ὅπλοις, von Waffenübungen, Pol. 10, 20, 2.
См. также в других словарях:
NUPTIAE — a nubendo, quod nova Nupta seu Sponsa flammeô obnupta seu obvelata ad Sponsum olim deducebatur, Alias Matrimonium, Coniugium etc. erat viri et mulieris coniunctio legitima, vitae societatem continens, Ioh. Rosin. Antiqq. Rom. l. 9. c. 3. Quod… … Hofmann J. Lexicon universale